Burçak'ın Dikkatine

Burçak bunun altındaki gönderilerimi okumuşsan zaten farketmişindir ben sadece okumadıysan diye söylüyorum,hiç iyi değilim!İyi ya da ona benzer kavramların üstüme yapıştırılmasından son derece uzakta bir yerde dönüp duruyorum öylecene.Cidden ne yaptığımı bilmiyorum.Birileri bana bir şeyler yapıp duruyor ama sesimi de çıkaramıyorum.Şimdi diyeceksin ki bunu neden buralardan doğru yazıyorsun.E şimdi emailini falan bilmiyorum ben hiçbir şey bilmiyorum.Moleküler biyoloji bilgi midir değil midir ahh çok basit,tabii ki evet!Ama hayır.Gördün mü yazarken bile kendi kendime yazmaya başladım.Artık kontrolümden çıkıyor Burçak ne yapmalıyım.Neden yapmalıyım.Nasıl yapmalıyım gibi sorular sormaktayım.Kimse bir şey söylemiyor.Kimse konuşmuyor herkes susmuş.Ağızlarını sadece yemek yemek ve zırvalamak için açıyorlar.Nerede olduğumla da ilgisi kalmadı artık evrensel varlıklar lar lar lar lar lalalala hahahha.Hayır duymuyor olmuyor sonu gelmiyor!Yaşamak neden gerçekten neden bazen merakım azalıyor.Birileri ıhhh hayır istemiyorum istesem de uzaktan izlemek bazen yetmiyor.Bağlanmak olmaz amaçlar koşul değil ki hiçkimse sosyal ilişki lüzumlu mu sence,bunu hiç konuşmuş muyduk?Onca şey konuştuk ben hiç dedim mi miimimimimi ihihihi,pardon,ama seni seviyorum diye kemale de dediğim kadar gerçek gerçekten de ama herkes ölüyor er geç.üzgünüm sen de o yoldasın beni gibi.sence önce hangimizin bedeni ölecek?bana bunları söyle lütfen ben ben bebeb eeee heheh hahaha. birisi vardı hatırlar mısın ayakkabıcı hani kekeleyerek konuşuyordu hiç söylemiş miydim otururken bir seferinde gloria jeanste hehe.be be bebbeben falan diyordu kopmuştum yatakta bile insan konuşur mu.bazen de susmak gerek evet...evet..ama hayır ben değil şimdi değil henüz değil bitmedi bitmez neden devam amaç nedir bilmiyorum ben bilmiyorum. söyle lütfen birine sor o söylesin sen bana söyle yalan olsa da umrumda değil bir yerde gerçek sadece kafamın içindeki elektrik dalgaları.ışık bile ne kadar yavaş halbuki milyarlarca yıl geçiyor ben görene kadar o yıldızları.kim bakar kim kim kikikiihihih geçmişe saplanıp kalmış tüm astronomlar.bilirsin istemiştim ben de olmayı onlardan bir tanesi bir zamanlar.ve de kamyoncularla burjuvalardır tepeden bakan ne komik değil mi mi miihihhih.ne var ötesinde ne var ne var ne var hepsi çok kolay çok çok kolay hepsini susturmak çok kolay! fazla kolay neden bu kadar zayıf! ve neden bu kadar yavaş hepsi ve ben sıkıştım gene bilmediğim yörelere! belki de olmalıydım basit görünen ama gözleri açık bir bağımlı! hahah kim biliyor ki ki hihihi çoktan öyle olmadığımı...mı...mı...

pil

Estetik olacağız derken götünü yırtanlar.

ehmmmmmmmmm pilim bitti belki de ?!?!?!?

ben de insanım ,di mi? di mi? ben de insanım di mi!?!? insanlığınız batsın püü.

nanananögögö xpxpxp xxcuzmebetchwtflolrodfl haha

canı sıkılan bir çocuk varmış çok da uzak olmayan bir günde

ne yapacağını şaşırmış

insanları birer oyuncak gibi görmeye başlamış

aslında insan insan ve gene insan demekten pek bir sıkılmış

ama bu konuda ne yapacağına dair hiçbir vizyonu yokmuş

almış eline makas ve jiletleri hepsinin yüzeyini istediği gibi oymuş

kendine kocaman kocaman kocaman bir oyun parkı kurmuş!

kumları kurbanlarının ağızından içeri boşaltırmış

gözyaşları karışıp da ayakları çamura batınca pek bir kahkaha atarmış!

HAHAHAHHAHA

BURASI NE DE OLSA BENİM BOKUMU YAPTIĞIM YER İSTEDİĞİM SİKİNDİRİK SAÇMALIKLARI YAZARIM AMCIK AAAAAAAZLILAR ÜHÜHÜHİHİHİ LÖÖÖÖL!!

canın ne demek istiyorsa ONU SÖYLE!

sonra da cehenneme kadar yolun var ,

eğer hala inanıyorsan kafana enjekte edilmiş

HAYALLERE!

ister misin

ister misin

neyimin farklı olduğunu

zorrrt

hiçbir şey!

o kadar ortalamayım ki

her şeyin o kadar ortasındayim ki

kenarlara savrulup gitmiş küçücük

minnnaaaaacııııöööökkkk

beynin

gözümdeki kıvılcımı çözmene

YETMEZ

not:bu not ben biraz kendime gelince yazılmıştır.kimse üstüne alınmasın.ben hep böyleyim,ima yok.valla.

Hayır

Hayır

Hayır sen değilsin istediğim

Hayır değildir o da bir başka arzumun resmi

Hayır vazgeçemem hiçbirinden avcumdayken kalpleri

Hayır bırakamam kendimi derinlere

Yaklaşmışken bu kadar acı vermeyen gerçeklere

Aradığım ilk andan beri günahkar bir peri

Kırık dökük aklını toplamaya bile üşenen,süzerken lekeli perdeleri

Hayır değilim hayatının anlamı

Dürüstlüğümle veriyorum kendime en derin acıları

Tadıyorum hepsinin kanını,olduğumdan bir hayli iştahlı

Yetmez asla,yetmez bana,yettiremem kendime tek bir ânı

Hayır

Hayır,diyemediğimden dolayı

Dolaşır birbirine kedi ile farenin ayağı

Kısılırlar bir kapana,duyulmaz asla feryatları

Pıhtı

O kadar komik ki

İzlemek kendini kalmazken geriye boş bir bedenden fazlası

O kadar komik ki

İzlemek bir şeylere benzeyen şekilleriyle kesikleri,ve akan kanı

Renkli bir bataklıkta bulmak kendini

Tanıdık ve bir o kadar da yabancı gelen

Rüyalarından çıkmış gibi görünen

Ama nedense sana huzursuzluk veren

Her adım attığında biraz daha hissettiğin

Dipteki tellere dolanmış etleri

Yollarını kaybedip buraya düşmüşlerdir dediğin

Her an yaklaşmakta olan kaderi

Özlerken dalgaları

Olsa da bu gerçek bir hayli şaşırtıcı

Bıkmışken karmaşadan

Bulurken kendini aydınlıktan korkarken

Ve eğilip bükülürken soğuk bir yıldızın altında

Tanrıların sana sırtlarını dönmüşken

Kalmışken herkese karşı zan altında

Bir kaçış olarak deliye dönerken çaresizlikten

Sakın aşağılara bakma

Göremeyeceğin için hiçbir şey orada

Kudurup inlerken her dakika

Pıhtılaşan bir cehennemden başka

:{

resmi olarak

derdimin ne olduğunu

açıklamaya karar verdim

az önce emin olduğumdan ötürü

beeeeeeeeen,

acileeeeeeeeeeeeeen,

ONA BAKTIĞIMDA HAYRANLIK DUYACAĞIM

YANINDA BULUNMAKTAN SIKILMAYACAĞIM

YOKLUĞUNDA KOKUSUNU UNUTMAYACAĞIM

HER AN ÖZLEMLE ANACAĞIM

bir ya da daha fazla birey ile etkileşime geçmek istiyorum..

tamam mı

derdim buydu işte

bu kadar basit

kimseyi özlemedim

kimseye güvenmedim

kimseden beklemedim

bunları yaşamak istiyorum

çektiğim acının daha küçük bir yüzdesinin sentetik olmasını,

iç sesimi kahkahalarımla bastırmayı bırakabilmek istiyorum

kendi boğazımı kesmeye ramak kalmışken

başımı kaldırdığımda

vazgeçmeye değecek bir şeylerin varolduğunu görmek

yaşamın anladığım kadar tesadüfi olmadığını

yanıldığım görmek,

YANILDIĞIMI GÖRMEK!

Doğduğu andan beri arkasına baktı

Gerçeği kapatan perdelerin

İstedilerse de çevirmesini başka yöne kafasını

Sinmedi köşelere olsa da yaraları ne kadar derin

Renkleri yaşadı ve

Dillendirdi en güzel şarkıları

İçinden geçtiyse bile notaları

Sundu çevresine rüya gibi dakikaları

Ne var ki farkındaydı artık

Çok geçti geri dönüp olmak için bir aptal

Tüm kelepçeler kırılmıştı artık

Bu eziyet niyeydi varken geçip gitmek,düşüşüne hayret ederken bir aptal!

Sorar Kendisine

aç değilken

doyamamak asla

nasıl bir lanettir hiç düşündünüz mü

bununla yaşamak

nasıldır...

insanı ve eti

ayırt edemediğim günden beri

sandım en başta bu bir tanrı vergisi

anladım zamanla

değilmiş...

ellerim birinin kalbine gidiyor

pek de nazik olmayan bir şekilde

terlerken birileri

dudaklarımın kuruduğunu biliyorum

her ne kadar olsalar da kıpkırmızı

gittikçe soğuduklarını hissediyorum

kapanırken göz kapaklarım

şahit olmamak için kendi sanatımın icrasına

nefesim yavaşlıyor her anla

biliyorum...

ölürken içimdeki her şey yavaşça

yok muşum gibi davranıyorum

parmaklarım uzuyor daha da

ve inceliyor elbette

tırnaklarım keskinleşiyor

dişlerim görünüyor

aklımda

asla yeterli değilken aldığım sıcaklık

aradığım yakınlarda bir vücutta

hamlemi yapıyorum

pek de çabuk olmayan

kısa sürmüyor hiçbir zaman

parçalanıyor birinin ruhu

ve kemiriyorum benliklerini her ucundan

sahip olmaktan hoşlanmayan biri

olsam dahi

hayatımın anlamı olup çıkıyor aniden

bütün bunlar anlamsız görünseler dahi

ötesine geçemiyor etik kuralları

yıkılan bir insanın parçacıkları

etkiliyor beni oldukça derinden

ya da söylüyorum bir yalan daha

etkilerken kendi kendimi

alışkın olduğum gibi yalnızken

yapmaya mahkum olduğum gibi

bıktığım gibi

sıkıldığım gibi

gene de bitiyor birisi daha

tükeniyor karşımda

yanıbaşımda

kuruyup gidiyor farketmeden

sıkışık bir ortamda

acelesi olduğunu fısıldarken zorlukla

izin vermiş görünsem de ben

istesem de kurtaramam onu hapsolduğu yerden

:

:

:

:

:

Başlamadığı gibi

Bitmeyecek de

Sonu gelmeyecek

Varsa da her şeyin bir sonu

Bulamadığı için

Başlangıç noktasını

Kaybettiği için

Hayattaki amacını

Kavuştu ölümsüzlüğe

Akıl erdirilemeyen bir düzlemde

Yokken zaman geçirecek bir oyuncağı elinde

Ne yapacağım ben bu halde diye sorar kendisine!

saniyede bir milyar yılı gördüm

yeni bir adım atana kadar izleyeceğim

ve izleyeceğim

en iyi yaptığım şeylerden biri nasıl olsa

belki de en iyisi

hepsinin arasında

atlamadan önce sindireceğim

güzellikleri

içimde eriteceğim

ve beni yakıp,bir ağacın kökleri gibi derinlere inmelerine

hiç ses etmeyeceğim

uyumadan önce son bir kez

göz gezdireceğim

pürüzsüz tenlerde

ve sıcak titreşimlerinde

nefes alıp veren,orada değilmişçesine

beş litre kanım ruhumu da söküp akmadan kızıl manzaranın üzerine

ilk seferiymiş gibi doyuracağım kendimi

hayranlıkla alkışlayacağım tüm sesleri

en kısığından en gürültülüsüne

hepsi bir orkestranın sözleriymişçesine

bildiğim için uzun zamandır

olmadığını hiçbir şey korkacak

üzülüyordum az zamandır

olmadığı için hiçbir şey koşacak

koşacak ve tüm gücümle sarılacak

bırakmadan hayat denen yanılsamanın eteklerini

kirli tırnaklarım tüm inatlarına rağmen

gülümseyeceğim bir kez daha

tüm varoluşun kucağına

aslında gerçek olmasa da

Soğukmuş Lan

son zamanlarda çok yorulduğumu hissediyorum

sanki parça parça dökülüyorum

ve bunu inkar etmekte inadımı sürdürüyorum

belki de bünyemin kapasitesinin ötesinde görevler yüklüyorum ona

ya da belki sadece yol yorgunluğudur,

bilemiyorum.

yediğim şeyler besleyici olsa da yemek düzenim

zarar görmüş durumda

ne zaman yediğimin farkında bile değilim

sabahları uyanmakta zorluk çekmeye başladım

akşamları ise uyuyamıyorum

belki de uyuyabiliyorumdur

ama kendimi zorluyorumdur

bilemiyorum.

burası öngördüğümden daha farklı bir şekilde soğuk

sabahları dışarı çıktığımda her yeri buz kaplamış olarak buluyorum

havadaki nem olduğu yerde donuyor

kırağı dedikleri olay bu olsa gerek

ne var ki anlatıldığı gibi şirin değil

bazen yerlerde yürümek zorlaşıyor

her yer kayganlaştığı için

çimlere bastığımda çıtırtılar duyuyorum

donmuş çimlerin kırılma sesleri...

gözlerim daha hassas hale geldi

artık güneş gözlüğü olmadan aydınlıkta duramıyorum

gözlerimi açmakta gerçekten zorluk çekiyorum

sabah ve akşam saatleri arasındaki sıcaklık farkı çok fazla

derslerimin geç saatte bittiği günler

odama dönerken üşümekten kaçmak için

sabahları kaşınmayı göze almak zorundayım.

sebze ucuz ama et oldukça pahalı

dilediğim kadar et yemeği yiyemiyorum

özellikle de kırmızı et,

bir aydan uzun zamandır hiç tüketmedim.

drama çalışmalarım sıhhiye'deki bir tiyatro salonuna kaydırıldığından

artık ders çıkışlarında oraya gitmem gerekiyor

bir buçuk saat erken çıkmalıymışız

görüşüne göre istanbuldaki hayat tarzımdan firarım pek de uzun sürmedi eh

ironik...

belki de ben diğer insanların aksine hayatımı ani ve büyük felaketlerle değil de,

sürekli ve en kötü ihtimalle can sıkıcı olan problemlerle yaşıyorumdur

bir takas olarak

çok da şikayetçi olmamalıyım belki de

bilemiyorum.

Can'dan itirafları okudunuz. İyi geceler yaşayan organizmalar.

Zalimler

Bunlar bunlar bunlar böyle

Yaşarlarken kendi hallerinde

İster ister isterlerken

Bir yudum da olsa kaybettikleri saniyelerden

Dilerken dönmeyi kendi çevrelerinde

Değil ama,hatıralarındaki günlere

Bilerken orakları kanlı ellerinde

Sırıtırlar sinsice,kaçıp gidebilenlere

Seyrederler arkalarından

Zalimce bir kikirdemenin eşliğinde

Boğazları kesikse de hiç hırıldamadan

Salınırlar her an ihanetin eşiğinde

Çekemezken izlemeyi

Fırsat bulmuşken özgürce uçup gidenleri

İsterler cenneti yerle bir etmeyi

Dirilirken nefretlerinden,yeniden,gelmeyecek son seferi