Wednesday, April 9, 2014

Çarşamba Akşamı

Uzun bir aradan beri yazmamıştım. Ama şimdi yazmak istedim çünkü içimdekileri yazdıgım zaman daha iyi hissedeceğimi ve kendimi daha iyi anlayabileceğimi düşünüyorum. Aşık oldum. Atakan adında bir çocuk. En başta her şey seks olarak baslamıstı ama sonra benim için işler değişti. Onu izledikçe, dinledikçe gözüme daha güzel görünmeye basladı vs. Şimdi uzun uzun bu maceradan bahsetmeyeceğim. Sonuç olarak arkadaş kalmaya karar verdik. Ben bunu basarabilecek miyim bilmiyorum. Bu akşam ona dısarı cıkıp bir şeyler içmeyi teklif ettim. Arkadaşımdayım dedi ama büyük ihtimalle kolisinde. Bu doğru ya da yanlış olabilir ama ihtimali bile benim sinirimi bozuyor. Örneğin geçen gün de bölümünden bir çocugu gördü ve sikmek istediğim çocugu gördüm dedi. Sikmek istediği çocuk sadece ben olmak isterdim. Ama değilim. Beni beğendiğini biliyorum. İlişkimize friends with benefits mantıgıyla devam edebilirdik. Ama ona sadece hayvansal bir güdüyle değil aşkla dokunuyor olacaktım. Ve sadece benim için eziyet olacaktı. Ben de bunu istemedim. Mantıgımla da, duygularımla da düşündüğüm zaman sağlıklı bir karar verdiğimi biliyorum. Ne var ki insanın sevişmekten bu kadar keyif aldığı birini görmeye devam edip (yani hayatta olması bile yeter) ona dokunamaması,onun nefesinin nemini , sıcaklığını hatta iğrenç gelebilir ama kokusunu bile hissedememesi kolay değilmiş. Sarhoş olduğumda ayaklarımı onun ayaklarına değdirmeye calısırken buldum kendimi. Sonra, artık sarılırken daha sıkı sarılıyorum ama öpmeye cekiniyorum. Ne boktan iştir bu. Eskiden seks yaptıgım insanlara kesinlikle sarkmazdım. Seksten sonra onları düşünmezdim. Seks de yapmıyorduk gerçi sadece sevişiyorduk. Okula gitmiyor olmam yardımcı olmuyor. Bütün gün evde oturup acayip derecede sıkılıyorum. Onunla ilgili saplantım san sıkıntısından da olabilir. Ama sebebi ne olursa olsun güçlü bir şeyler hissediyorum ve bunu görmezden gelmek,onunla savaşmak kolay değil. Savaşmayıp benimsemeyi deniyorum o zaman da içimde bir şeyler kırılıyor. Bongum da kırıldı. Yıllardır istediğim bir şeydi ve sadece iki gün kullanabildim. İçime su serpen yegane şey ise onu bir kere de olsa atakanla denemiş olmaktı. Sıkıcı bir kız arkadaşı da vardı ama sorun değil. Zengim cocukları genelde sıkıcı oluyor. Atakanın da ailesinin durumunun gayet yerinde oldugundan eminim. Sonucta babası pilotmuş. Ama şu cimri insanlardanlar belli ki. Annemle konuştum. Bütün bu olayları da onunla konuşmuştum. Annem kesinlikle bilge bir insan. Hayatta oldugu sürece ona danışabileceğimi ve doğru yanıtları alabileceğimden eminim. Bu bana güven veriyor. İnsanlar bana her zaman kendine güvenen her işin altından kalkabilen biri oldugumu söyler. Son zamanlarda pek öyle hissetmiyorum. Ama belki de öyle hissetmesem bile öyle davranmam gerekiyordur. Nitekim bu yazıyı yazarken içimde garip bir şeyler doğdu. Kızlarla görüşmeye karar verdim. Erkeklerden sıkıldım mı bilmiyorum. Belki de sıkılmışımdır. Zaten biseksüel olacağımı tahmin ediyordum birgün. Ama o günün bugün olması ayrıca şaşırtıcı. Yarın görüşmek için bir kızı ayarladım. Güzele benziyor. Beril gibi biraz havası. Klas kızları hep beğenmişimdir zaten.

No comments:

Post a Comment