Burçak'ın Dikkatine

Burçak bunun altındaki gönderilerimi okumuşsan zaten farketmişindir ben sadece okumadıysan diye söylüyorum,hiç iyi değilim!İyi ya da ona benzer kavramların üstüme yapıştırılmasından son derece uzakta bir yerde dönüp duruyorum öylecene.Cidden ne yaptığımı bilmiyorum.Birileri bana bir şeyler yapıp duruyor ama sesimi de çıkaramıyorum.Şimdi diyeceksin ki bunu neden buralardan doğru yazıyorsun.E şimdi emailini falan bilmiyorum ben hiçbir şey bilmiyorum.Moleküler biyoloji bilgi midir değil midir ahh çok basit,tabii ki evet!Ama hayır.Gördün mü yazarken bile kendi kendime yazmaya başladım.Artık kontrolümden çıkıyor Burçak ne yapmalıyım.Neden yapmalıyım.Nasıl yapmalıyım gibi sorular sormaktayım.Kimse bir şey söylemiyor.Kimse konuşmuyor herkes susmuş.Ağızlarını sadece yemek yemek ve zırvalamak için açıyorlar.Nerede olduğumla da ilgisi kalmadı artık evrensel varlıklar lar lar lar lar lalalala hahahha.Hayır duymuyor olmuyor sonu gelmiyor!Yaşamak neden gerçekten neden bazen merakım azalıyor.Birileri ıhhh hayır istemiyorum istesem de uzaktan izlemek bazen yetmiyor.Bağlanmak olmaz amaçlar koşul değil ki hiçkimse sosyal ilişki lüzumlu mu sence,bunu hiç konuşmuş muyduk?Onca şey konuştuk ben hiç dedim mi miimimimimi ihihihi,pardon,ama seni seviyorum diye kemale de dediğim kadar gerçek gerçekten de ama herkes ölüyor er geç.üzgünüm sen de o yoldasın beni gibi.sence önce hangimizin bedeni ölecek?bana bunları söyle lütfen ben ben bebeb eeee heheh hahaha. birisi vardı hatırlar mısın ayakkabıcı hani kekeleyerek konuşuyordu hiç söylemiş miydim otururken bir seferinde gloria jeanste hehe.be be bebbeben falan diyordu kopmuştum yatakta bile insan konuşur mu.bazen de susmak gerek evet...evet..ama hayır ben değil şimdi değil henüz değil bitmedi bitmez neden devam amaç nedir bilmiyorum ben bilmiyorum. söyle lütfen birine sor o söylesin sen bana söyle yalan olsa da umrumda değil bir yerde gerçek sadece kafamın içindeki elektrik dalgaları.ışık bile ne kadar yavaş halbuki milyarlarca yıl geçiyor ben görene kadar o yıldızları.kim bakar kim kim kikikiihihih geçmişe saplanıp kalmış tüm astronomlar.bilirsin istemiştim ben de olmayı onlardan bir tanesi bir zamanlar.ve de kamyoncularla burjuvalardır tepeden bakan ne komik değil mi mi miihihhih.ne var ötesinde ne var ne var ne var hepsi çok kolay çok çok kolay hepsini susturmak çok kolay! fazla kolay neden bu kadar zayıf! ve neden bu kadar yavaş hepsi ve ben sıkıştım gene bilmediğim yörelere! belki de olmalıydım basit görünen ama gözleri açık bir bağımlı! hahah kim biliyor ki ki hihihi çoktan öyle olmadığımı...mı...mı...

pil

Estetik olacağız derken götünü yırtanlar.

ehmmmmmmmmm pilim bitti belki de ?!?!?!?

ben de insanım ,di mi? di mi? ben de insanım di mi!?!? insanlığınız batsın püü.

nanananögögö xpxpxp xxcuzmebetchwtflolrodfl haha

canı sıkılan bir çocuk varmış çok da uzak olmayan bir günde

ne yapacağını şaşırmış

insanları birer oyuncak gibi görmeye başlamış

aslında insan insan ve gene insan demekten pek bir sıkılmış

ama bu konuda ne yapacağına dair hiçbir vizyonu yokmuş

almış eline makas ve jiletleri hepsinin yüzeyini istediği gibi oymuş

kendine kocaman kocaman kocaman bir oyun parkı kurmuş!

kumları kurbanlarının ağızından içeri boşaltırmış

gözyaşları karışıp da ayakları çamura batınca pek bir kahkaha atarmış!

HAHAHAHHAHA

BURASI NE DE OLSA BENİM BOKUMU YAPTIĞIM YER İSTEDİĞİM SİKİNDİRİK SAÇMALIKLARI YAZARIM AMCIK AAAAAAAZLILAR ÜHÜHÜHİHİHİ LÖÖÖÖL!!

canın ne demek istiyorsa ONU SÖYLE!

sonra da cehenneme kadar yolun var ,

eğer hala inanıyorsan kafana enjekte edilmiş

HAYALLERE!

ister misin

ister misin

neyimin farklı olduğunu

zorrrt

hiçbir şey!

o kadar ortalamayım ki

her şeyin o kadar ortasındayim ki

kenarlara savrulup gitmiş küçücük

minnnaaaaacııııöööökkkk

beynin

gözümdeki kıvılcımı çözmene

YETMEZ

not:bu not ben biraz kendime gelince yazılmıştır.kimse üstüne alınmasın.ben hep böyleyim,ima yok.valla.

Hayır

Hayır

Hayır sen değilsin istediğim

Hayır değildir o da bir başka arzumun resmi

Hayır vazgeçemem hiçbirinden avcumdayken kalpleri

Hayır bırakamam kendimi derinlere

Yaklaşmışken bu kadar acı vermeyen gerçeklere

Aradığım ilk andan beri günahkar bir peri

Kırık dökük aklını toplamaya bile üşenen,süzerken lekeli perdeleri

Hayır değilim hayatının anlamı

Dürüstlüğümle veriyorum kendime en derin acıları

Tadıyorum hepsinin kanını,olduğumdan bir hayli iştahlı

Yetmez asla,yetmez bana,yettiremem kendime tek bir ânı

Hayır

Hayır,diyemediğimden dolayı

Dolaşır birbirine kedi ile farenin ayağı

Kısılırlar bir kapana,duyulmaz asla feryatları

Pıhtı

O kadar komik ki

İzlemek kendini kalmazken geriye boş bir bedenden fazlası

O kadar komik ki

İzlemek bir şeylere benzeyen şekilleriyle kesikleri,ve akan kanı

Renkli bir bataklıkta bulmak kendini

Tanıdık ve bir o kadar da yabancı gelen

Rüyalarından çıkmış gibi görünen

Ama nedense sana huzursuzluk veren

Her adım attığında biraz daha hissettiğin

Dipteki tellere dolanmış etleri

Yollarını kaybedip buraya düşmüşlerdir dediğin

Her an yaklaşmakta olan kaderi

Özlerken dalgaları

Olsa da bu gerçek bir hayli şaşırtıcı

Bıkmışken karmaşadan

Bulurken kendini aydınlıktan korkarken

Ve eğilip bükülürken soğuk bir yıldızın altında

Tanrıların sana sırtlarını dönmüşken

Kalmışken herkese karşı zan altında

Bir kaçış olarak deliye dönerken çaresizlikten

Sakın aşağılara bakma

Göremeyeceğin için hiçbir şey orada

Kudurup inlerken her dakika

Pıhtılaşan bir cehennemden başka

:{

resmi olarak

derdimin ne olduğunu

açıklamaya karar verdim

az önce emin olduğumdan ötürü

beeeeeeeeen,

acileeeeeeeeeeeeeen,

ONA BAKTIĞIMDA HAYRANLIK DUYACAĞIM

YANINDA BULUNMAKTAN SIKILMAYACAĞIM

YOKLUĞUNDA KOKUSUNU UNUTMAYACAĞIM

HER AN ÖZLEMLE ANACAĞIM

bir ya da daha fazla birey ile etkileşime geçmek istiyorum..

tamam mı

derdim buydu işte

bu kadar basit

kimseyi özlemedim

kimseye güvenmedim

kimseden beklemedim

bunları yaşamak istiyorum

çektiğim acının daha küçük bir yüzdesinin sentetik olmasını,

iç sesimi kahkahalarımla bastırmayı bırakabilmek istiyorum

kendi boğazımı kesmeye ramak kalmışken

başımı kaldırdığımda

vazgeçmeye değecek bir şeylerin varolduğunu görmek

yaşamın anladığım kadar tesadüfi olmadığını

yanıldığım görmek,

YANILDIĞIMI GÖRMEK!

Doğduğu andan beri arkasına baktı

Gerçeği kapatan perdelerin

İstedilerse de çevirmesini başka yöne kafasını

Sinmedi köşelere olsa da yaraları ne kadar derin

Renkleri yaşadı ve

Dillendirdi en güzel şarkıları

İçinden geçtiyse bile notaları

Sundu çevresine rüya gibi dakikaları

Ne var ki farkındaydı artık

Çok geçti geri dönüp olmak için bir aptal

Tüm kelepçeler kırılmıştı artık

Bu eziyet niyeydi varken geçip gitmek,düşüşüne hayret ederken bir aptal!

Sorar Kendisine

aç değilken

doyamamak asla

nasıl bir lanettir hiç düşündünüz mü

bununla yaşamak

nasıldır...

insanı ve eti

ayırt edemediğim günden beri

sandım en başta bu bir tanrı vergisi

anladım zamanla

değilmiş...

ellerim birinin kalbine gidiyor

pek de nazik olmayan bir şekilde

terlerken birileri

dudaklarımın kuruduğunu biliyorum

her ne kadar olsalar da kıpkırmızı

gittikçe soğuduklarını hissediyorum

kapanırken göz kapaklarım

şahit olmamak için kendi sanatımın icrasına

nefesim yavaşlıyor her anla

biliyorum...

ölürken içimdeki her şey yavaşça

yok muşum gibi davranıyorum

parmaklarım uzuyor daha da

ve inceliyor elbette

tırnaklarım keskinleşiyor

dişlerim görünüyor

aklımda

asla yeterli değilken aldığım sıcaklık

aradığım yakınlarda bir vücutta

hamlemi yapıyorum

pek de çabuk olmayan

kısa sürmüyor hiçbir zaman

parçalanıyor birinin ruhu

ve kemiriyorum benliklerini her ucundan

sahip olmaktan hoşlanmayan biri

olsam dahi

hayatımın anlamı olup çıkıyor aniden

bütün bunlar anlamsız görünseler dahi

ötesine geçemiyor etik kuralları

yıkılan bir insanın parçacıkları

etkiliyor beni oldukça derinden

ya da söylüyorum bir yalan daha

etkilerken kendi kendimi

alışkın olduğum gibi yalnızken

yapmaya mahkum olduğum gibi

bıktığım gibi

sıkıldığım gibi

gene de bitiyor birisi daha

tükeniyor karşımda

yanıbaşımda

kuruyup gidiyor farketmeden

sıkışık bir ortamda

acelesi olduğunu fısıldarken zorlukla

izin vermiş görünsem de ben

istesem de kurtaramam onu hapsolduğu yerden

:

:

:

:

:

Başlamadığı gibi

Bitmeyecek de

Sonu gelmeyecek

Varsa da her şeyin bir sonu

Bulamadığı için

Başlangıç noktasını

Kaybettiği için

Hayattaki amacını

Kavuştu ölümsüzlüğe

Akıl erdirilemeyen bir düzlemde

Yokken zaman geçirecek bir oyuncağı elinde

Ne yapacağım ben bu halde diye sorar kendisine!

saniyede bir milyar yılı gördüm

yeni bir adım atana kadar izleyeceğim

ve izleyeceğim

en iyi yaptığım şeylerden biri nasıl olsa

belki de en iyisi

hepsinin arasında

atlamadan önce sindireceğim

güzellikleri

içimde eriteceğim

ve beni yakıp,bir ağacın kökleri gibi derinlere inmelerine

hiç ses etmeyeceğim

uyumadan önce son bir kez

göz gezdireceğim

pürüzsüz tenlerde

ve sıcak titreşimlerinde

nefes alıp veren,orada değilmişçesine

beş litre kanım ruhumu da söküp akmadan kızıl manzaranın üzerine

ilk seferiymiş gibi doyuracağım kendimi

hayranlıkla alkışlayacağım tüm sesleri

en kısığından en gürültülüsüne

hepsi bir orkestranın sözleriymişçesine

bildiğim için uzun zamandır

olmadığını hiçbir şey korkacak

üzülüyordum az zamandır

olmadığı için hiçbir şey koşacak

koşacak ve tüm gücümle sarılacak

bırakmadan hayat denen yanılsamanın eteklerini

kirli tırnaklarım tüm inatlarına rağmen

gülümseyeceğim bir kez daha

tüm varoluşun kucağına

aslında gerçek olmasa da

Soğukmuş Lan

son zamanlarda çok yorulduğumu hissediyorum

sanki parça parça dökülüyorum

ve bunu inkar etmekte inadımı sürdürüyorum

belki de bünyemin kapasitesinin ötesinde görevler yüklüyorum ona

ya da belki sadece yol yorgunluğudur,

bilemiyorum.

yediğim şeyler besleyici olsa da yemek düzenim

zarar görmüş durumda

ne zaman yediğimin farkında bile değilim

sabahları uyanmakta zorluk çekmeye başladım

akşamları ise uyuyamıyorum

belki de uyuyabiliyorumdur

ama kendimi zorluyorumdur

bilemiyorum.

burası öngördüğümden daha farklı bir şekilde soğuk

sabahları dışarı çıktığımda her yeri buz kaplamış olarak buluyorum

havadaki nem olduğu yerde donuyor

kırağı dedikleri olay bu olsa gerek

ne var ki anlatıldığı gibi şirin değil

bazen yerlerde yürümek zorlaşıyor

her yer kayganlaştığı için

çimlere bastığımda çıtırtılar duyuyorum

donmuş çimlerin kırılma sesleri...

gözlerim daha hassas hale geldi

artık güneş gözlüğü olmadan aydınlıkta duramıyorum

gözlerimi açmakta gerçekten zorluk çekiyorum

sabah ve akşam saatleri arasındaki sıcaklık farkı çok fazla

derslerimin geç saatte bittiği günler

odama dönerken üşümekten kaçmak için

sabahları kaşınmayı göze almak zorundayım.

sebze ucuz ama et oldukça pahalı

dilediğim kadar et yemeği yiyemiyorum

özellikle de kırmızı et,

bir aydan uzun zamandır hiç tüketmedim.

drama çalışmalarım sıhhiye'deki bir tiyatro salonuna kaydırıldığından

artık ders çıkışlarında oraya gitmem gerekiyor

bir buçuk saat erken çıkmalıymışız

görüşüne göre istanbuldaki hayat tarzımdan firarım pek de uzun sürmedi eh

ironik...

belki de ben diğer insanların aksine hayatımı ani ve büyük felaketlerle değil de,

sürekli ve en kötü ihtimalle can sıkıcı olan problemlerle yaşıyorumdur

bir takas olarak

çok da şikayetçi olmamalıyım belki de

bilemiyorum.

Can'dan itirafları okudunuz. İyi geceler yaşayan organizmalar.

Zalimler

Bunlar bunlar bunlar böyle

Yaşarlarken kendi hallerinde

İster ister isterlerken

Bir yudum da olsa kaybettikleri saniyelerden

Dilerken dönmeyi kendi çevrelerinde

Değil ama,hatıralarındaki günlere

Bilerken orakları kanlı ellerinde

Sırıtırlar sinsice,kaçıp gidebilenlere

Seyrederler arkalarından

Zalimce bir kikirdemenin eşliğinde

Boğazları kesikse de hiç hırıldamadan

Salınırlar her an ihanetin eşiğinde

Çekemezken izlemeyi

Fırsat bulmuşken özgürce uçup gidenleri

İsterler cenneti yerle bir etmeyi

Dirilirken nefretlerinden,yeniden,gelmeyecek son seferi

Eroin-Kokain-Amfetamin-........

Rüzgar esiyor bir kızın dişlek kıyılarında sabahın ilk ışıklarıyla

Titrek nefesimin dalgaları vuruyor makyajdan görünmeyen yanaklarına

Yaşlanıyor çiziklerle dolu ahşapta ilerleyen aydınlığın her bir ânıyla

Tüm gençliğini inkâr ederken kırık ruhu güzelliği ölüyor yanıbaşımda

Dönüyor palyaçolu duvar kağıtları ve eskiden kalma tüm ihtişamıyla çevremde oda

Evlerine dönerken yakın zamanlı anılar,siniyor tehtidkâr sorular aklıma

Ve savunmasız yakalıyor beni turuncu oklar,kör ederken kaşındırıyor da

Cürret ederim atlarmışçasına karanlık sulara kapıya doğru bir adım atmaya işte tam da bu anda

Haykırırken içimden yardım çağrıları,bilirken duyan bir bedenin olmadığını,çıldırmışça

Açamazken çöl gibi kurak ve çatlak dudaklarımı,sarılmış gerçek bir aşkla tutunmuşçasına

Yanarken her nefeste,emin olamazken kim olduğuma,varamazken bunun ayırdına

Yığıldım uzayıp giden yerlere,uzayıp gidebilecekmişçesine,inanamazken hâlâ bu soğuk tecrübenin hiçbir anına

Ne Güzellikler Halbuki

Umutlar verdi

Sonsuzluğu vadetti

Tükenmeyen bir arzuyu

Gözlerimin önüne serdi

Sanmıştım en azından

Kanmıştım bir tanesine daha,sancılı oyunlarından

Ağırlamıştım hançerlerini sırtımda,

Yapamazken hiçbir şey,akan rüyaları seyretmekten başka

Çömeldim yavaşça

Hayran kaldığımdan,demek isterdim

Uzandım ayaklarına

Bunda bile bir sanat sezdim demek isterdim

Hayallerim az önce tükenmişti ne var ki!

Kalmamıştı çareler affedilmek için!

Kestirmeler tıkanmıştı artık benim için!

Ne güzellikler söz vermişti halbuki...

bö

Bütün bu sorular sorduğum

Çok aptalca hissettiriyor herneyse

Hoşçakal

Köşeyi döndüğümde

Onu fısıldarken duydum gene

Hoçakal

Dediği buydu

Hoşçakal

Sevgilerimi Veriyorum

sevgilerimi veriyorum hepinize

hayır bu sefer saklamayacağım

yerinde bulamadığım

kendime...

hayır,bu sefer esir bırakmayacağım

sözlerimde...

hepsi sizin olsun

son damlasına kadar

benden ırak olsun

son ânıma kadar

vazgeçmek değil bu

sadece,

izin vermek bu

sevgiyi sevebilmek için,sadece

korkmamak için güzellerden

kovalasalar da bazen beni

kabuslarımda,tam da güvenliği bulmuşken

bırakmasalar da peşimi

ve bazen feda etmek kendini

amaçsızca hatta anlamsızca

uzuncana aramışken benzer değerleri

yüzleşmek aynalarla

kırıklarsa da

saymadan parçaları,incelemeden kesikleri

kırgınlarsa da

deşmeden anıları,görmeden yaraları

bıkmadan ve usanmadan

kaçmadan ve asla tepeden bakmadan

sevgilerimi veriyorum

(yazarın notu: intihar mektubu gibi oldu babes Burçak :D )

bok ye

Neden heykel gibi duruyorsun
Neden bu kadar dik
Neden bu kadar lanet olasıca dik duruyorsun!

Benim gibi olmaktan utanıyor musun?
Gerçeği görmüşsen de bundan korkuyor musun?
Kaçarken duramayacağını bilmiyor musun?

Kafadan Çatlak ve Üşüyor

ehhehehe

ahhahahah

başka başka nasıl gülünür bilir misiniz

başka başka ağızlarla

başka şivelerle

taklit taklit ederken ken keneleri

böcekler gibi haşırdarken geceleri

kırılırsa dişlerin

dökülürse o güzel kirpiklerin

kime güleceksin güzelim

o o omuzlarıma dok

hayır hayır değil muzlarıma

dalga ge geçmiyorum bu akşam

omuzlarıma dokunsa ve ısıtsa

derimi yaksa ve kavursa

kızıştırsa bir ta tavada döndürür gibi beni

döndürse havalarda fırlatsa be beyaz

çarşaflı yataklara

lazım değil yumuşak o olmaları çok da

üşürken ben ben ben gene ben hep ben

işte bu bencilliğinde boğulan ben bitmeyen bu akşam

vak vakitlerinde öt ha hayır örterken

üstümü örterken ya da örtmeye çalışırken

ördekler gibi kıvrılırken annemin ka kanayan

hayır kanamayan beyaz kanatlarının altına

titriyorum daha da fazla her geçen anla

ruhumu delip geçen her anla

anlamaz ki anlatsam uzun uzun yalan atsam

boynuna bir halat atsam da sallandırsam

anlamaz ki ço çocukken hayır çoktan çoktan

yitirdiğini o sefil hayatını,anlatırsam

anlamaz ki...........

o o,o hala burada,bilirim,bu burada bir yerde

sarılır hala kemikleri sayılan halsiz vücuduma

gezdirir ellerini okyanus ve dağlarımda

dağlar her dokunuşu,arzumu dağlar

kaçmak isterken kafamdan,yarıklar açar aklıma

düşünemem daha fazla

tadarım mutlak özgürlüğü ben de en sonunda

bedeli bir hayli ağır da olsa

1 Ay Sonra Istanbul

hiç özlemedim

oradaki herhangi bir şeyi de özlemedim

havası aklıma gelip duruyor

son 3 gündür

nemli nemli,bok gibi

annemin iddiasına göre soğukmuş

umarım gerçekten de öyle olur

olursa da tek tesellim o olur

görüşmek istediğim birileri var

ama sonuçta on parçaya da bölünemem

ben tolga değilim eh :)

o kadar merak edenim yok

kimse mesaj yağmuruna da tutmadı

istemem zaten..

herkes yerini bilsin

evin içinde oturmak için drama topluluğu çalışmalarımı ertelemek zorunda kaldım

bundan hoşnut değilim

bu zamana kadar hiç aksatmayıp birden böyle bir şey yağmış olmak bana yakışmadı

ben de kendime yakıştıramadım

ivedik,i have dick demekmiş...

bence çok malca

malca demişken aklıma istanbul geldi

bok yesin

cidden..

odtüdeki mallar da özleyip duruyorlar

'arkadaşlarımı özlediiiiiim'

'ailemi özlediiiiiiiiim'

'geçen sene aldırdığım çocuğumdan geriye kalanları özlediiiiiiiiim'

çok farklı ifadeler değiller bence

bazıları da göt gibi gülüyor

gülmek herkese yakışmıyor

ama bana yakışıyor tabii ki

bana ne yakışmıyor ki

götümle bile gülerim

HAHAHAHAHAH!!

bok ye

cumartesi 23.12'e kadar oradayım

mümkünse aylarca bir daha gitmek istemiyorum

offf...

torontoya siktir olup gittikten sonra

kendi hayatımı yaşamak istiyorum

kendi istediğim adamla yatıp

kendi istediğim yere gidip

kendi istediğim gibi ölmek istiyorum

o kadar

ölüm son değil

bilmesen de

inanmasan da

gerçi inanmaya gerek yok

cahiller bile ölümsüz

sadece

farkında değiller

öbür dünyalar olacaktır

öbür evrenler

ve adını bilmediğimiz,

boyutlarını hayal edemeyecek kadar aciz olduğumuz

nice yerler

yerler

yerler

...

Saçmalıklar

Hiç

Hiç

Hiçbir şeyi

Değiştiremezken

Sıkışmışken doğrularla

Doğrulukların arasına

Öpemezken sevdiğini

Dudaklarından

Bakarken sadece

Uzaklardan

Öylece

Korkarken bir başına kalmaktan

Çekinirsin uçurumdan aşağıya atlamaktan

Bilemediğinden çıkacak mı karşına bir kurtarıcı

Bilemediğinden ne var hepsinin de dibinde

Bilemediğinden devamında ne bekler seni en kötüsü de

Korkarsın iliklerine kadar

Bulanırsın,aşığının fırçalarını temizlediği sular kadar

Gözüksen de rengarenk en az bir gökkuşağı kadar

Bitiksindir tek gecede tüketilmiş herhangi birisi kadar

Gene de vazgeçmezsin olduğun için inatçı

Ve zannedildiğin için bir üçkağıtçı

Yüzsüz hissetmezsin kendini

Çıkarmazken yüz katlı maskelerini

Koşarsın peşinden izini kaybettirmeye çalışanların

Ucu bucağı belirsiz kuyruklarını görünce yılmazsın

Farkındaysan da bitmeyebileceğini bu kovalamacanın

Kırbacı vurur arzularına,sürer istediği yana,alevlenen hırsın

Kıstırdığında hepsini bir kenara

Sorarsın kendine,'ne yapmalı şimdi bunlarla?'

Fısıldarlarken kulaklarına

Hatırlarsın tekrar buradasın,neden ama

Gökler çatırdarken zevkle dinlersin dünyaların çarpışmasını

Karmaşa kendini dilimlerken,her şeyin bir sona varmasını

İndirirsin orada olduğunu çoktan unuttuğun orağını

Bitirirsin sana ne acımış ne de rahat vermiş bütün bu saçmalıkları

dododo

Ne kadar güçlü görünsen de

Zayıf hissedersin bazı zamanlardan geçerken

Seni sen yapan şeyler

Oldukça sıkıcı gelen hani artık

Ummazken geriye dönen bir yol görmeyi

Bulursun kendini dönüp duran bir labirentin içinde

Tüm kapılar saklambaç oynar gölgenle

Kör eder bir damla ışık bile seni

Boğulursun içinde tekrar tekrar

Yerin yokken sığınacak zifiri karanlıktan başka

Dönersin arkanı canavarlara

Onların istediği de budur ya

Yakalarlar seni kırılgan omurgandan

Kirli tırnaklarını görürsün önünde

Bulanmıştır kömürleşmiş kanına

Gözlerin henüz kül olmamışsa

Kaçmak istediğinde farkedersin ki

Üzerinde durduğun gezegen bir fare tekerinden değilmiş

Büyük,değilmiş bir yaşadığın bir mutluluktan büyük

Yüzüne çarpıp durursun

Bakışların engellenir ve kendine mahkum olursun

Sıkılmak bile bir değişiklik iken bu koşuşturmacada

Nereye gittiğini bilmeden

Sormaktan da hayli bir kaçınarak

Olmak istediğin gibi davranıp

Her şey yolundaymış gibi gülümsersin

Önemi yoktur kime ne kadar yalan söylediğinin

En fazlasını bizzat kendine ayırdığından

Önemi yoktur kimi ne kadar istediğinin

Tek sahibin kendin olduğundan

Ama maalesef sen de onun kölesi olduğundan.

Gözü Kapalı

Sen durağanken
Ama buna rağmen her şey değişirken
Kendine asla izin veremezken
Gözlerini kapa bir anlığına
Renkleri hatırla
Özellikle de kırmızıyı
Çünkü göremezsin onu karanlıkta
Ve orada,mavileri ara
Çünkü göremezsin onu yeraltında
Bu seferlik yeni bir şeyler dene
Sıkılmadın mı külleri koklamaktan sen de ?
Tutunacak bir dalın bile yokken
Her daim tutuşmaktan yorulmadın mı sen de?
Balıkları düşün gökyüzünde
Senin gibi sıkılmışlar belli ki kendilerine verilen yerlerinde
Basitçe,tatmin olmamışlardır belki de
Her kuyruk darbeleriyle ayrı bir fırtına koparırken
İzlerler çatırdayan ve elektriklenen renkleri gökyüzünde
Anlarlar mı sence ?
Ne büyük bir güzelliktir bu kendi içinde
Ne var ki sadece kendi içinde
Tıpkı senin gibi,kendisi için ve kendince
Kapalıyken gözleri evren
İzler yansımasını bencilce
Göstermeden ruhunu izleyenlere
Mükemmelliğinin sırrını bile vermezce
Yetiniriz zevkten kıpırdaşan kirpiklerine kilitlenmekle biz de
Belki de dalga geçerken hepimizle...
Derken 'zavallılar!' büyük bir ironi içinde
Daha açamazken gözlerini,
İzlemekten alıkoyamazken sadece ama sadece kendisini
Bükülürken her anla biraz daha
Unuttuğu merkezine doğru,yarı kör olsa da
Bulacağına inanırken yolunu
Bilmezken henüz,sonsuzdan beri yanılıyor olduğunu
Üstüne bir de,artık bomboş olduğunu...

Hiçkimseydin

Yanıma oturmak ister misin ?

Uzun bir yoldan gelmesen de biraz dinlenmek?

Belki biraz şefkat,

Ve yanında biraz da bağışlama?

Korkma,çünkü tekbaşınasın

Burada sana zarar verebilecek hiçkimse yok

Hiçkimse

Seni umursayacak hiçkimse

Aah,ama endişelisin

Hayır bunun için suçlu arama

Sadece sensin

Kendini kovalayan

Ama bir türlü yakalayamayan

Parçalanmış ve kaygan

Kim yardım edecek şimdi bu zavallıya?

Kendini toplayamayan

Pek unutkan

Pek de bir kırılgan

Oldukça salgırgan

Ama gene de ayakta duramayan

Bu zavallıya kim yardım edecek?

Var mı artıran?

Sürünürken yerleri yalayan,

Bu zavallıya bir el verecek olan?

Kötü bir çocuktun

Her zaman huysuzdun

Küstahtın ve kudurmuştun

Merak dediğin bu zalimliğinle

Herkese kan kusturmuştun

Üstüme akan gülümsemenle

Yüzümü buruşturmuştun

Hiç sevilmediğin için

Hiç sevmedin

Hiç beğenilmediğin için

Hiç beğenmedin

Hiç denemediğin için

Hep denendin

Hiç dinlemediğin için

Hep sessizdin

Hep tepkisizdin

Hep hiçkimseydin

Ben

Ben

Ben

Ben

Demekten

Bıkmışken...

Sen

Göremezken

Başka şeylere

Bakamazken

Bakışlarını

Kendinden

Alamazken

Kendinden

Kopamazken

Donarken

Gözlerinden

Kaçarken

Çarpık bir gülümsemen

Beklemezken

Karşılık,ve sormazken

Ben

İçinden geçerken

Birden

Hiçten

Fazlası değilken

Hiçken

Kendini bana bırakırken

Sen

Sallanırken

Ben

Parlayan yıldızları izlerken

Aklımdan aşağıya sarkarken

Sen

Vazgeçemezken

Gerçekten de çok geçken

Zaten

Güneş kızgınken

Korkularkım baterken

İkimize birden

Gene de sönerken

Ayla beraber geldiği yere dönerken...

Yabanice Bir Gülüşle

Geçip gittiğinden her şey gibi

Geçmişin de her bir yanından

Farketmez gerçekten de

Nasıl baktığı arkandan

Sıkılırken şimdi

Bıkacağından korksan da geleceğinden

O kadar da kolay değildir

Umursamamak kendini bile

Unutacağından kendini bile

En geç kendin de geçince

Kalınca birilerine ait geçmişte

Bakamazsın da geleceğe

Düşünmeye gerek yok gördüğün üzere

Üzülmeye gerek yok belli ki göremediğin üzere

Bilmekten kaçma

Çünkü bilsen de bir anlıktır

Silmekten korkma

Yapışıp kalsa da pek kararsızdır

Tazikli bir affedişle

Her şeyi temizleyebilirsin

Nazikçe bir jestle

En derin önyargıları eritebilirsin

Elinin hoş bir hareketiyle

Milyonları kendine aşık edebilirsin

Ya da köklerini kazıyabilirsin

Basar gibi kırmızı düğmelere

Koşar gibi at kılından tellerde

Evreni doldurabilirsin

Benliğinle

Sadece kendin için

Sadece istediğin için

Sadece sen böyle sevdiğin için

Bencilce ve

Yabanice

Bir gülüşle

Rüzgara kapılıp giden balonlarının ardından bakar gibi

Bakarlarken sana

İzleyebilirsin

Küçük insanları

Bir tanrı olursun

Ve dünya da sana özel bir oyun parkı

(Kendime geldim Burçak -biliyorum ki :D - gördüğün üzere :D)

Buymuş

Titreyecek gibi oluyorum bazen

Başımdayken birileri

Ve bir başımayken ben de

Artık parlak şeylere bakamazken

Devrilecek gibi oluyorum bazen

Yıkacak gibi köyleri

Tek seferde yığılırken yeşil çimlere

Pek de uzun olmayan boyuma rağmen

Eriyecek gibi oluyorum bazen

Dokunurken ruhuma yabancıların soğuk elleri

Dönüyorum buzdan bir heykele

Kalbim ilk kezmişçesine atarken

...

Salarken ipleri

Beni hayata bağlayan

Bakarken geri

Beni hayattan koparan

Bir bıçak gibi geçen

Bitmeyen bu rüyamın içinden

Bir kaçak gibi gizlenen

Bitmeyen bu mecburiyetlerimden

Daha vazgeçmemiştim

Henüz koyvermemiştim

Akıl da edememiştim

Henüz düşünememiştim

Kaçıp gitmeyi bizleri de yanıma alıp

Unutmayı bütün sizleri

Onları

Ve bir türlü nesli tükenmeyen

O'nu...

Kendimden mi geçmiştim

Yoksa sadece fazla mı içmiştim

Su sanıp yutkunduğum bu zaman kumundan

Bir türlü kurtulamadığım,çok fazla umduğumdan

Sandım ki yaralarımı saracak

İnce belinden akarken altından benliği

Kandım ki öylesine çabucak

Bitince sonsuz görünen iyi niyeti

Göremedim ki bağrımı açacak

Kendince savurduğu jiletleri

İnanmadım ki beni kalbimden vuracak

Kesince saçımdan bir tutam perçemi

Buymuş halbuki

Tüm gereken öldürmek için beni

Duymamış belli ki

Sadece sevmek için geldiğimi

Hep Benden Geçer

Çöldeki bir kum tanesi nedir ki

Savrulup giderken sayısız yoldaşlarıyla güçlü bir fırtınada

O yoldaşları ki her biri kırarlar bir ötekini

Mahvolup giderken sayısız çarpışmalarla en zayıf rüzgarda

Okyanustaki bir su damlası nedir ki

Zıplayıp dururken sonsuza dek ulaşmak için Ay'a

Çöker derinlere bir kez daha,parçalarken kendini

Kalır gözden ırakta,unutulur gider binlerce yıl daha

Kumsalda bir çakıl tanesi nedir ki

Olur bazen yüzlercesi,sonsuzluk gelen bir anda kocaman bir kaya
Örterken henüz çürümemiş cesetleri

Çekilir ıslak gecelere,onun aşkı daima geri gelir ne de olsa

Çölde bir kum tanesi nedir ki?

Fırtınada bir kum tanesi nedir ki?

Burada Olmayan Burada Kalamaz

Hiç değildin ki burada

Kalmak istedin ama burada

Nedendi ki bu inadın?

Hiç tükenmedi mi sabrın?

Sayısız şikayetlerimi işitirken

Ve acıdan nefesin kesilirken

Farketmedin mi zaten yoktun

Hiç görmedin mi,bu oda kadar bomboştun

Hepler tükenmişken yalanlarında

Akıllar alınmşken kırmızı şâşâlarla

Nedendi ki bu inadın

Kurtayamacağını bildiğin soluk varlığına bu bağlılığın

Yenikken kollarımda

Kanarken yaraların da

Barizdi çoktan kaybettiğin

Kalmamıştı üçkağıt denemediğin

Çekiştirirken sen mermerden yakalarımdan

Kazınmıştı gözlerine kaderin,pek bir acınası olan

Yalnızdın,ve gerçekten bir yalan

Yalnızdın,ve gerçekten bir yalan

Kalmak isterdin burada

Hiç olmadan burada

Yanımda olmadan bir an dahi

Kalbime uğramadan bir kez dahi

Bence Prosedürü Geçmeliyiz

Neden burada olduğumuzu biliyorsun

İtiraf etmesen de benim istediğimi istiyorsun

Neden orada dikildiğini bilmiyorum

İtiraf etmesem de buna dayanamıyorum

Bileğinin bir dönüşü kadar yakınken sana

Biliyorsun ki sadece bahane üretiyorsun

Nefesinin bir esişi kadar yakınken sana

Nafile ama,kendine hakim olmaya çalışıyorsun

Beklemek ne sana ne de bana yaramış

İteklemek ise fazla sert bir manzara için bu kadar güzel

Kekelemek boşuna,bilirken şiirler bu kadar güzel

Gizlenmek ise eski moda,görürken yüzünü yüzümde,kızarmış

Sana sarılırken unutacaksın nereye gittiğini

Sana karışırken sarhoş olacaksın

Koymadan ıslanan dudaklarına bir damla bile zehiri

Donup kalamadan bu karmaşanın hızından,kendini salacaksın

Her yer kaynarken duramam fokurdamadan

Bakışların içime dolarken duramam kıvranmadan

Yer yer taşarken duramam davranmadan

Kalp atışların dünyamı sarsarken duramam belini kavramadan

Buradayım

Ve buradasın

Oyalanmayalım

Yarım kalmasın

Bu denli doluyken boşuna beklememeliyiz

Kibirli görünürken kendimize inananmamalıyız

Sinirli dururken kazara sakinleşmemeliyiz

Bence prosedürü geçmeliyiz

Bakmadın Geriye

Bakardın aşağılara,koşarken yamaçlara,yaklaşırken her adımda uçurumun kenarına

Nedendi bütün bu acele,ve neden hep sona kalırdın alacakken zamandan payını

Yatarken efendilerin kuş tüylü yastıklarda,nedendi bu çile çektiğin hayatta kalmak adına

Son damlasını dahi içemeden sen savurmuştu kavruran bir rüzgar onu da

Seni de savuracağı gibi yakında,çelimsiz ve kuru bir yaprak gibi,pek yakında

Direnmek istedin,bir amaç istedin,acı çekmek uğruna bir sebep istedin

Dilenmek değildi sana göre,gururluydun başını eğmek için fazlasıyla

Başını vurduğunda soğuk bir kayaya,işte o zaman fark edermiş gibi hissettin

Önemliydin ilk defa,bir hiç değildin,inanmıştın artık gideceğine hiç değilse bir an için olsa da

Gitmedin

Üzülürken aldığın her soğuk soluk için,sayarken dökülen dişlerinden dökülen buzları

Keserken dilini hiç sahip olmadığın,elmaz kabzalı keskin bir hançer gibi

Biliyordun artık bir şeyleri,bilen senin gibi nadide ve maznum bir güzelliğin değerini

Tek arkadaşın,tek yoldaşın,ve tek aşığın olmuştu şükranla karşıladığın bu yeni acı

Kestin bileklerini

Tekrar ve tekrar,hep yeni açılardan açılan yaraları bir sanar eseriymişçesine izledin

Sevgiyle ve hayranlıkla,şaşkınlıkla hatta,indikleri zamanlar derinlere

Kalbine söz geçiremezken hiç kimse,durdun bir anda,unutulmuş bir anda,gidemedin daha ileriye

Ama kalmadın da bizim bildiğimiz evrende,süzüldün başka diyarlara,dönüp bakmazken fanilere

Bakmadın geriye

Özlem

Özlersin ya bazen bir şeyi hani kıskanmıştın bir zamanlar herkesten

Çıkmaz ya her şeye rağmen,ruhunu kazısan da sakatlanmış beyninden

Bıkmaz da kimseye rağmen,etseler de her türlü hakareti ona en kötüsünden

Terketmez ya seni buna rağmen,gücenmez utanç duysa da ihanetinden

Çoktan yitip gitmişken sen kendini içine attığın bu aynalı labirentlerden

Yoktan varolmuşçasına dolanır kendini boğazladığın bu kanlı çakıllardan geçerken

Dolunaya kemer atmışçasına şahlanan dalgalar bu cinayetin kanıtlarını derinlere çekerken

Oynaya oynaya süzülür paslı bir çapanın zincirinden aşağı,dökülen bir gemi sığdan seyrederken

Üfler melteme tutunan bir öpücük,izlerken geriye kalanları senden

Kırmızı yanakları soğuktan ya da üzüntüden titriyormuş gibi görünürken

Küfler sararken saçındaki çiçekleri,belirsiz bir nedenden hepsi bir bir çürürken

Farkedersin işte o anda,olmadığını ufkun düz bir çizgi ve eridiğini yıldızların sen yürürken

Açılır bin bir kapı her yanında,kucaklar gibi seni esnerler,sen hala nerede olduğunu anlamamışken

Seslenirler uzaklardan,duyarsın ama yanıbaşında tanıdık sesler,sen daha mantık yürütmemişken

Uzun bir adım atarsın,ilkmiş gibi bir coşkuyla ve gururla,vaziyeti hala hesaplamamışken

Dalarsın sana güzel gözükenlerden birinin içinden,hissederken memnun ilk defa,hiç düşünmeden

Kırılmış Olurdu Birkaçı

Bana çok güldükleri için ben de üzerine gülmek istemezdim

Belki de sadece yapacak başka şey olmadığından

Bana sırıtırlarken rüya görmekten fazlasını istemezdim

Belki de kaçacak yerim olmadığından

Kırılırdı sabrım en ince yerlerinden

Aslında en güzel motiflerinden

Bulurdum kendimi tırnaklarımı yumuşak bir yanağa saplamışken

İsterken daha da fazlasını intikam denen bu medetten

Ağlarken sinirimden ve bağırırken çaresizlikten

Saplardım kendime kendimi ve batardım kendimde,kendimden geçerken

Kaçırırken son dönüşleri de aklıma sahip çıkmaya çıkan bu şeritlerden

Kesiklerle doluysa da büsbütün serilmiş ezilirim demeden

Kapatırdım kulaklarımı,tıkardım bilincime giden tüm yolları

Sıkardım gözkapaklarımı,kırışsa da erkenden her bir yanları

Susamış olsam da kalkmazdı kilitler dudaklarımdan,kuruyup dökülürken alları

Titremesin diye dilerken parmaklarım,açamazdı kalbim tıkanan damarları

Beklerken bir kurtarıcı

Elimde kalırdı kaşıntılı bir acı

Tırnaklarımın altındaki et parçaları

Ve tabii ki kırılmış olurdu birkaçı

Nasıl Dersiniz

Bir damla taşırırken okyanusları

Nasıl dersiniz...

Bir lamba yakarken akşamları

Nasıl dersiniz...

Bir damla ısınırken kışları

Nasıl dersiniz...

Nasıl dersiniz

Kesilirken haykıranların boğazları

Siz nasıl dersiniz

Dizmek kurşuna insanları

Hizaya sokmanın aynısı

Nasıl dersiniz efendim

Uzarken yarıklar ve bitmezken bağlanan bomba kabloları

Susarken nehirler ve çatlarken artık ayak izlerini tutmayan yatakları

Susarken birileri,susar birileri de kana,akarken birilerinin de kanı

Kızarken sevdiklerimize,kızarırken yüzümüz ölümcül utançlardan,yok telafi edilecek bir yanı

Siz nasıl dersiniz efendim!

Bulurken ruhlar güvenli ve sıcak rahimlerde sonlarını

Bulurken bilyeye benzer mermiler ya da kordan şişler onları

Bulurken meraklı bir fotoğrafçı,yıkık bir hastahaneyi ve içindeki cesetleri,hepsi kokmuş baştan aşağı

Bulurken hepimiz kabuslarımızda,bize özel cellatlarımızı

-Nasıl dersiniz?

-Bilemiyorum...

Sendin Sadece

Eğilmeye başladı bulutlar ve bırakmadılar bir kırıntı arkalarında

Yuvarlanıp çakılırken yeryüzüne savuştular her bir yana

Bembeyazdılar bir zamanlar ne olmuştu o parlak rüyalara

Buharlaşıp karışırken daha denizi taklid eden bir ufuğa

Ah,ama görememiştin o zamanlar,uzaklara sanmıştın bir başınayken

Bilememiştin ki sen neredesin o zamanlar,tuzaklara takılmıştın şikayet ederken

Yeni bir hayattan daha hemencecik bıkmışken ve seks bile seni tatmin etmezken

Kalakalmıştın aynanın karşısında,kilitlenip yansımana,göçen kuğuları fark etmeden

Yaklaştım sana hiçlikten çıkmış olsam da acelemi arkamda bırakmışçasına

Dokunmadan hissederken vücudunu görmüştüm seni dönerken kendinden,kendini kovalarcasına

Ancak çoktan vazgeçmiştin ve göremiyordun önünde dansedenleri alev almışçasına

Elini uzattığında dokunmak için,hatırlamıştın geçtiğini gerçeğin içinden artık pervasızca

Yanmak ister gibiydin,asırlar sonra dağlara kazınmış gölgenden hatırladığım kadarıyla

Ellerin havada ve bükülmüş bir boyunla kalmamıştı iskeletinden bir hatıra

Ama oradaydı biliyorum geçmişin ve burada işte anlatıyorum,bu hikaye çok eskilerden de olsa

Sordum sonsuz kere dönerken,sönerken kendine acıyan bir yıldızın etrafında

Sordun kendine neden diye neden ve neden diye

Bilmesen bile sordun neden diye ve herkese

Korktun ilk önce ya cevabım yoksa diye

Bıktın aramaktan ve oldu ağlamak tek amacın bundan böyle

Bilemeden,sendin halbuki tüm cevaplar,sendin sadece

Waved

When you have long been separated from your lover

And you have long been decipated from your cover

When you have long been anticipated to be innocent as a flower

You will find yourself in a field of crimson clover

You have been tought not to act when the time demands

You have been drought not to react when the impact lands

You have been brought down not to stand up before the ants

Before those whose shadows cover your eyes,plunder the skies

I have been thinking

How you could imagine the paradises

Looking up through these boiling cauldrons

How you could see the glimmering colours

Other than this maddening red,wrapped within a tousend sins

Which are all's but ours

We would touch the perfection

We would make it even better

We would torch the corruption

We would put it behind a tether

Cry,for those now dead will never return

Cry,for death will ever return

Cry,for i will never return

Cry,for you shall find an eternal ecstasy in another turn

Cry,for to run away,it was your heart you had to burn

Hava Durumu-1

Havalar çok ısındığından evden de çıkmaz oldum artık

Gerçekten fenalık geliyor

Yani biliyorsun

Evcimen biri olmama rağmen

Üstüne bir de klimamız olmasına rağmen oturduğum yerde bile terliyorum

(ki ben zor terlerim)

Hep ben ben ben

Ya kim olacaktı?

Sözler verildi bana bir sürü,bu gidişle hiçbiri tutulmayacak

Bazen iyi davranılırken bazen gene 'geçici' kişi oluyorum

Sıkıntımı dile getirmekten bile sıkıldım

İroniye bak

Takdire şayan

Ben bile yapmadım halbuki

Bööö

...

Pencerelerime film çektim artık

Hani şu 1999'daki güneş tutulmasında

Bilimteknik almadığı için orjinalini elinde bulundurmadığından

Nalburvari yerlerden ucuza getirip ediği milletin,güneşi izlemek için

Benimki bilimtekniktendi

Kınalıada'daydım o gün

Yüzme kursunda

Sonra 'lisans'ım bile oldu oradan

...

Epeydir DP'nin ağır şarkılarını dinlememişim

Ne ilginçtir ki bazen iyi geliyor

Bazen vermediğim yanıtları/karşılıkları benim için veriyor

Böyle şarkılar

Şikayet etmeye de çekiniyorum doğrusu

Daha fazla sözün bozulması elimde kalacak tek şey olduğundan

Teknoloji ve sanattan başka şeyden zevk almaz oldum

Bakıyorum yani ortalığa

Ya estetik anlamda tatmin etmeli beni,ya da şaşırtmalı

İkisi birden olursa ne aalaa (şapkalı a'm yok)

Resim çizmekten boynum tutuldu bugün

Artık aynı yerde durmaktan herhalde

Spor yapıyorum halbuki

Özellikle omuz çalışıyorum

En kadifesinden ceketlere (ve kendime tabii) olan saygımdan ötürü

...

Ekonomik kriz denen şeyin asıl zararı psikolojik düzeyde

İnsanlar harcamaya tırsar oldu

Harcamasa mezara götürecek sanki

Gerçi intihar aşağı intihar yukarı konuşup üstüne bir de 'geleceğe yatırım' yapanlar var

ooo...

burçak okusun diye yazıyorum,...düdük.

Öyle mi...

Sıkışıp kalmışız öyle mi

Çoktan sıkılmış bir avuç aptalın arasına

Havasız kalmışız öyle mi

Boktan da kokuşmuş cahil bir selin altında

Önümüze geçmişler öyle mi

Beklerken sırası gelmeyen sıralarda

Ölümüzü ezmişler öyle mi

Umarken biraz huzur en azından öteki hayatta

Zor gelmiş öyle mi

Uyanmak zor gelmiş sıcakken rüyalar

Loş gelmiş öyle mi

Gözlerin bakarken güneşe,halbuki açıklar

Yetmemiş öyle mi

Kullanmak kullananları dahi

Bitmemiş öyle mi

Bu açlık,hissettiğin,iğnelerken bebekleri

Bilirsin ki sonlar güzeldir

Bilirsin ki sonlar hüzünlüdür

Bilirsin ki sonlar ayrıdır

Sonlar uzaktır,bilirsin

Sonlardan kaçılamaz,bilirsin sen

Sonları beklerken

Başlarken bir fırtına daha

Deliren aklında

Kıvranan vücudunda

Kaynayan kanında

Ve gittikçe kıvrılıan dudaklarında

Sızlarken bir hatıra daha

Dün geceki maceradan kalma

Anlarsın ya...

Baştan başlar

Hep baştan

Ve en baştan

Ve hep baştan

Tepeden tırnağa

Dalarken kara sulara

Göremezsin bazen iç açıcı bir manzara

Batarken solgun mercanlara

Yem olurken umutların rengarenk balıklara

Hep baştan başla

Yeter ki başla

:)

Yakındaki Uzaklar

Uzaklarda olmak için gerekmez gitmek uzaklara

Uzaklardır çoğu zaman en yakında görünenler

Gözleri bozuk bir çocuk gibi aranır dururuz

Kırık camlarımız ve soğuk bir sisin ardından izleriz

Bu yalanlarla eğilip bükülmüş dünyayı

Umut ederiz tekrar kavuşmayı annemize

Bekleriz hayırsever birileri tutar elimizden diye

Götürür bizi diye uzaklara

Terketmez diye kalabalık yalnızlıklara

Sıkılırsak hep bir yerde durmaktan

Daralırsak aynı havayı solumaktan

Ve belki görmekten her gün aynı yüzleri

Bir örnek gülümser gibi yapan yüzleri

Bırakmak isteriz hepsini geride

Farkedene kadar biz koştukça battığımızı

Bu gül taklidi yapan sarmaşıkların dibine

Tutarız belki de hiç almadığımız nefesimizi

Bekleriz uzaklara varmayı

Bilmeksizin uzaklara vardığımızı

Uzakların da yakın olduğunu,çoktan vardığımızı

Bazen düştüğümüz için en azından kurtulduğumuzu sansak da

Belirene kadar tepeden bakan soluk gözler

Ki buna rağmen pek meraklı olan o gözler

Yaramaz bir işe sonumuz bile

Bıkarız bitmekten bile

Biteriz sonsuza dek

Sonumuz bile bitse bile

Biteriz

İzleniriz

Yakınlık Meseleleri

Ben aslında hırslı biri değilim

Ama hep bir yakınlık hissetmişimdir

Güzelliklere

Bazen yüksek fiyatlarla gelen güzelliklere de...

Fiyatlar parayla ölçülemzdi her zaman

Bazen sabırla ya da anlayışla bile ödeyemezdim

En fazla gecikirdi elbette...

Maddi zevkler,evet

Hayır paragöz değilim,

Evet,öyle olanlar var ve onlardan hiç hoşlanmam

Geçmiş zamanlarda en azından fiziksel anlamda yakınımda dolananlar gibi

Onlar gibi ki artık yoklar onlar...

'Ben karides güveç alayım!'

'Eskalıp milanez lütfen!'

'Yanında da kırmızı şarap,ama iyi bağdan olsun!'

Yani bu işler böyle

Tamam belki pahalı zevklerim var ama hayattan keyif almaktan geliyor bu

Sonuçta ben de boş durmuyorum

Çalışmıyorum belki ama

Varlığımla bile katkım var evrene

Çok mu kendini beğenmişçe oldu?

Neyse,,doğruya doğru...

DG'de deri ceket €1400'müş

Ama değer

Neye göre mi?

Kalitesinden değil canım

Tasarımı güzel

Özel tasarlanmış kıyafetleri özel yapan şey

Onları az sayıda insanın giymesi değildir

Giyen belli insanların üzerlerinde onlara özgü bir halde durmalarıdır

E bana da yakışır

Yaşasın glamour diyoruz

Kopuk Yörüngeler

Ne istersen yap dedi

Hayatını yaşa dedi

Ne istediğimi biliyordum

Ama yanılıyordum

Bu değildi rüyalarım

Bu değildi hayallerim

İhtiyacım olan değildi arzularım

Yalnız değilim derken

Yalan söyleyen hep benken

İlk defa değildi,yanılıyordum

Kumsalların arasında kuruyan bir vahaydı

Bir zamanlar okyanus olan iradem

Saçlardan kayan titrek parmaklardı

'Aslında'larla başlayan her bahanem

Tutunamayan dallarıydı

Bakımsız bir sarmaşığın,eğilip bükülen

Ne kadardı kendini salmak

Yaşamın sınırından salınmak

Daha mı güzeldi aşağıdaki sonsuzluk

Karanlık suları mı andırıyordu o boşluk

Hiç hatırlamadığın

Hiç affetmediğin

Kendin'inki gibi

Külleri havada asılı kalmış kapkara bir

Kalp...

Kırılmışsa da parçaları savrulmaya mahkum

Kopuk ve

Uzaklarda

Hiç huzur bulamayacak

Bir avuç ıslak toprakta

Beklemedim Ama

Zamanlar ince olduğundan

Göremezdin bazen,takılıp düşerken

Dökülürdü incilerin boynundan

Başlardın aramaya

Unutuverirdin ama neyi aradığını çok geçmeden

Bir zamanlar,diyecek gibi bakardın

Susardın daha başlamadan

Belki de anlam karmaşasından

Dururdu aklın,bekler gibi bir şeyleri

İçindeki uzaklara bakardın

Nefes alacak gibi kalkardın ayağa

Sıvıdanmış gibi küçük taburenin oralar

Dudakların hala yarı batıkmış gibi karanlığa

Yudumlardın korkakça birkaç damla hava

Gene dalardın ama

'Anlaşmıştık' diye seslenmeme rağmen ardından

Geriye bakmazdın ama

Baktıysam da renksiz bir güneşe,dalgalardan yansıyan

Beklemedim ama

Bu da sözümüz kadar anlamsız olduğundan