Göremezdin bazen,takılıp düşerken
Dökülürdü incilerin boynundan
Başlardın aramaya
Unutuverirdin ama neyi aradığını çok geçmeden
Bir zamanlar,diyecek gibi bakardın
Susardın daha başlamadan
Belki de anlam karmaşasından
Dururdu aklın,bekler gibi bir şeyleri
İçindeki uzaklara bakardın
Nefes alacak gibi kalkardın ayağa
Sıvıdanmış gibi küçük taburenin oralar
Dudakların hala yarı batıkmış gibi karanlığa
Yudumlardın korkakça birkaç damla hava
Gene dalardın ama
'Anlaşmıştık' diye seslenmeme rağmen ardından
Geriye bakmazdın ama
Baktıysam da renksiz bir güneşe,dalgalardan yansıyan
Beklemedim ama
Bu da sözümüz kadar anlamsız olduğundan
No comments:
Post a Comment