Hayatını yaşa dedi
Ne istediğimi biliyordum
Ama yanılıyordum
Bu değildi rüyalarım
Bu değildi hayallerim
İhtiyacım olan değildi arzularım
Yalnız değilim derken
Yalan söyleyen hep benken
İlk defa değildi,yanılıyordum
Kumsalların arasında kuruyan bir vahaydı
Bir zamanlar okyanus olan iradem
Saçlardan kayan titrek parmaklardı
'Aslında'larla başlayan her bahanem
Tutunamayan dallarıydı
Bakımsız bir sarmaşığın,eğilip bükülen
Ne kadardı kendini salmak
Yaşamın sınırından salınmak
Daha mı güzeldi aşağıdaki sonsuzluk
Karanlık suları mı andırıyordu o boşluk
Hiç hatırlamadığın
Hiç affetmediğin
Kendin'inki gibi
Külleri havada asılı kalmış kapkara bir
Kalp...
Kırılmışsa da parçaları savrulmaya mahkum
Kopuk ve
Uzaklarda
Hiç huzur bulamayacak
Bir avuç ıslak toprakta
No comments:
Post a Comment