Kendime gelinceye kadar
Evrenin goncası solana kadar
Işıktan bir rüzgar ile savrulana kadar,kal
Dur ve izle gülüşümü
Gözlerimdeki tebessümü
Kuruyup toza dönüşene kadar
Benden arda kalanlar,aklından silinene kadar,kal
Yavaşça düşün
Yoksa bir hayatı atladığını
İtiraf etmeye dayanamaz yüzün
Utanç içinde yanarken,gözyaşların donana kadar,kal
Bekle ama durma
İnan ama aldanma
Hisset ama yıpranma
Uyu ama unutma
Git ama uzaklaşma
Biraz daha kal,
Sadece sonsuza kadar...
No comments:
Post a Comment