Monday, June 13, 2011

Gergin Vajinalar:7

Fatma Fatma Fatma.
O içimizden birisi.
Kadın ya da erkek olması ya da ne olduğunu bilmemesi hiçbir şeyi değiştirmiyor.

Gururla sunarım;

Gergin Vajinalar Bölüm 7

Fatma ailesiyle yaşadığı sorunlardan ciddi zararlar görmeye başlamıştı son zamanlarda.Psikolojik destabilizasyona uğradığını farkedememesi oldukça öngörülebilir bir sonuçtu. Sabah kahvaltısını yaparken ağlayacak gibi oluyor. Dersleri dinlerken gözleri doluyordu. İçinde bir özlem vardı ama adını koymakta hayli zorlanıyordu. Bu hissin özlem olduğunu bile bilmiyordu hatta. Televizyon izlemek iyice sıkıcı bir hal almıştı. Islak kaslı erkek vücutlarını gördükçe karşısındakinin cam ve gaz olduğunun daha da farkına varıyordu. Gözleri bu gibi gerçeklere açıldıkça günler içerisinde kendini daha da kırılgan,daha bir kadın hissediyordu. Artık bir şeylerin değişmesi gerektiği sezgisi içini kemiriyordu.
Bir gece annesi ve babasının sevişme seslerini duydu. Tabii artık o hayvanca harıldamalar sevgiyle uzaktan yakından alakalı sayılabileceklerse...Dayanamayıp kapıdan baktığında babasının ancak yazları Bodrum'a gittiklerinde gördüğü kıllı ve yağlı cüssesinin bir tulum gibi annesini boğduğunu ,ezdiğini gördü. Annesi adeta kırılacak gibi duruyordu,sessiz ve teslimiyet içinde. Annesinin hala hayatta olduğunun tek gösterkesi babasının ıslak öpüşlerinden kaçınmak için başını çevirme çabalarıydı.
Yaklaşık on dakika onları izlemiş olmasına rağmen içinde ne annesine karşı bir sempati ne de babasının hayvani ve naziklikten uzak gidip gelmelerine bir öfke duymuştu. Sessizce arkasını dönüp mutfağa gitti ve turuncu dolunayı izledi.Mahalleyi oluşturan yüzlerce yokuşun en uzunlarından birinin sonunda oturdukları için manzara güzel olmasa da görecek alan çoktu.Pencerelerin dibinden akan siyah çizkiler ile damarlanmış gri apartman duvarlarına baktı.Çürümüş camgüzellerine ve soğaka atılmış sunta mobilyalara.Bu obje ve desenlerdeki boşverilmişliği gördü.Sebebini bilemediği o duygular geri geldi bir anda.Parlak bulutlar dolunayın önünden geçerken duvar fayanslarında son kez gördü o turuncu ışığı.

''Hiç değilse'' dedi,''benim umrumda''.

No comments:

Post a Comment