saniyede bir milyar yılı gördüm

yeni bir adım atana kadar izleyeceğim

ve izleyeceğim

en iyi yaptığım şeylerden biri nasıl olsa

belki de en iyisi

hepsinin arasında

atlamadan önce sindireceğim

güzellikleri

içimde eriteceğim

ve beni yakıp,bir ağacın kökleri gibi derinlere inmelerine

hiç ses etmeyeceğim

uyumadan önce son bir kez

göz gezdireceğim

pürüzsüz tenlerde

ve sıcak titreşimlerinde

nefes alıp veren,orada değilmişçesine

beş litre kanım ruhumu da söküp akmadan kızıl manzaranın üzerine

ilk seferiymiş gibi doyuracağım kendimi

hayranlıkla alkışlayacağım tüm sesleri

en kısığından en gürültülüsüne

hepsi bir orkestranın sözleriymişçesine

bildiğim için uzun zamandır

olmadığını hiçbir şey korkacak

üzülüyordum az zamandır

olmadığı için hiçbir şey koşacak

koşacak ve tüm gücümle sarılacak

bırakmadan hayat denen yanılsamanın eteklerini

kirli tırnaklarım tüm inatlarına rağmen

gülümseyeceğim bir kez daha

tüm varoluşun kucağına

aslında gerçek olmasa da