Kırılmış Olurdu Birkaçı

Bana çok güldükleri için ben de üzerine gülmek istemezdim

Belki de sadece yapacak başka şey olmadığından

Bana sırıtırlarken rüya görmekten fazlasını istemezdim

Belki de kaçacak yerim olmadığından

Kırılırdı sabrım en ince yerlerinden

Aslında en güzel motiflerinden

Bulurdum kendimi tırnaklarımı yumuşak bir yanağa saplamışken

İsterken daha da fazlasını intikam denen bu medetten

Ağlarken sinirimden ve bağırırken çaresizlikten

Saplardım kendime kendimi ve batardım kendimde,kendimden geçerken

Kaçırırken son dönüşleri de aklıma sahip çıkmaya çıkan bu şeritlerden

Kesiklerle doluysa da büsbütün serilmiş ezilirim demeden

Kapatırdım kulaklarımı,tıkardım bilincime giden tüm yolları

Sıkardım gözkapaklarımı,kırışsa da erkenden her bir yanları

Susamış olsam da kalkmazdı kilitler dudaklarımdan,kuruyup dökülürken alları

Titremesin diye dilerken parmaklarım,açamazdı kalbim tıkanan damarları

Beklerken bir kurtarıcı

Elimde kalırdı kaşıntılı bir acı

Tırnaklarımın altındaki et parçaları

Ve tabii ki kırılmış olurdu birkaçı